เดือนแห่งวันแม่

วันแม่ที่ทุกคนรอคอย.................รอลูกกลับมาหาแม่............ลูกรอที่จะแสดงความรัก ความกตัญญูต่อแม่........ วันหยุดของทุกองค์กร ทุกภาคส่วนจะจัดงานเพื่อให้ระลึกถึงพระคุณของแม่ แม่ผู้ให้ผู้ยิ่งใหญ่ แต่รู้สึกว่า แม่ไม่ได้เป็นผู้ให้อย่างเดียว แต่ที่เบียดบัง สร้างปัญหา เป็นภาระกับลูกมีไม่น้อย

วันแม่ที่ผ่านมาตามภาระ บทบาทของโรงเรียน ก็จัดให้ลูกได้แสดงความกตัญญู กราบแม่ในวันแม่ “ปีหน้าจะไปโรงเรียนอยู่หรือ วันแม่ก็ไม่มีแม่ไปร่วมงานจะไปทำไม” เป็นคำพูดของเด็กชั้นประถม ๖ ของโรงเรียนบ้านนอกแห่งหนึ่ง และเด็กเริ่มไม่ยอมไปโรงเรียน เพราะอายเพื่อน ๆ อายครู ที่ไม่มีแม่ไปร่วมงานทั้งที่ไม่ใช่เด็กกำพร้า ดีนะการจัดงานวันแม่ เพื่อให้ลูก ๆ ได้กราบ แสดงความกตัญญู แต่มองอีกมุมหนึ่ง จะเห็นว่าเด็กที่ขาดแม่ เด็กจากครอบครัวที่แตกแยกจะรู้สึกอย่างไร นี่โรงเรียนบ้านนอกนะ แต่โรงเรียนแถวหน้า โรงเรียนชั้นำในกรุงเทพเองก็ไม่แตกต่างกัน วันแม่จึงเป็นวันที่เด็กมีความทุกข์มากที่สุดที่ไม่มีแม่ เป็นวันที่เกิดทุกข์ใจที่ไม่มีแม่ไปร่วมงาน คิดช่วยกันหน่อยนะ จะได้มีทางออก ทางให้กับเด็กอีกจำนวนไม่น้อยที่ตกอยู่ในสภาพการณ์นี้ ว่าจะมีแนวทาง หนทางอย่างไรดี...........................

นักสังคมสงเคราะห์ สสว.๑๐ เชียงใหม่